எமது மக்கள் சமத்துவமாகவும் சமபிரஜைகளாகவும் வாழ்வதற்காக அதிகாரங்கள் கூடிய அளவில் பகிர்ந்தளிக்கப்பட வேண்டும் என்றே நாம் கோருகின்றோம். எமது பிரச்சினைகள் முன்னெப்போதுமில்லாதளவுக்கு தற்போது சர்வதேசமயப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.
சர்வதேச சமூகம் எமது கோரிக்கையின் நியாயப்பாட்டை ஏற்றுக்கொண்டுள்ளது என்று தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்பின் தலைவரும் திருகோணமலை மாவட்ட பாராளுமன்ற உறுப்பினருமான இரா. சம்பந்தன் தெரிவித்தார்.
ஒருநாட்டில் ஒரு காலத்தில் அநீதி ஏற்படலாம். ஆனால் எந்தவொரு நாட்டிலும் அந்த அநீதி தொடர்கதையாக இருக்கமுடியாது. அது முடிவுக்கு வரவேண்டிய ஒரு காலகட்டம் இருக்கின்றது. இந்த நாட்டில் வாழ்கின்ற பெரும்பான்மையின மக்களை நாம் மதிக்கின்றோம். அவர்களை எமது சகோதரர்களாகவே கருதுகின்றோம். அந்த மக்களை எமது எதிரிகளாக நாம் கருதவில்லை.
இந்த நாட்டில் அனைவரிடமும் நட்பாக சமத்துவமாக நாங்கள் வாழ விரும்புகின்றோம். இதைத்தான் நாம் கேட்கின்றோம் என்றும் அவர் கூறினார். நாங்கள் மிகவும் நிதானமாக, பக்குவமாக, நேர்மையாக, விசுவாசமாக எமது மக்களுக்கு மாத்திரமன்றி இந்த நாட்டின் நன்மையையும் கவனிக்க தயாராக இருக்கின்றோம்.
பக்குவமாக நியாயமான பேச்சுவார்த்தை மூலம் ஒரு அரசியல் தீர்ப்பை பெறுவதற்கு நாம் தயாராக உள்ளோம். சர்வதேச சமூகத்துக்கு எமது நிலைப்பாடு நன்கு தெரியும். அதனால் தற்போதைய நிலையில் நாங்கள் அனைவரும் ஒற்றுமையாக இருக்கவேண்டும் என்றும் சம்பந்தன் எம்.பி. சுட்டிக்காட்டினார்.
கவியரசர் கண்ணதாசனின் 87ஆவது பிறந்ததின நினைவுப்பெருவிழா நேற்று முன்தினம் மாலை கொழும்பு தமிழ்சங்கத்தில் இடம்பெற்றது. மன்றத்தின் ஸ்தாபகர் வேலணை வேணியனின் தலைமையில் இடம்பெற்ற இந்த நிகழ்வில் பிரதம அதிதியாக கலந்துகொண்டு உரையாற்றியபோதே கூட்டமைப்பின் தலைவர் இரா. சம்பந்தன் மேற்கண்டவறு தெரிவித்தார். இந்த நிகழ்வில் ஜனநாயக மக்கள் முன்னணியின் தலைவரும் மேல்மாகாண சபை உறுப்பினருமான மனோ கணேசன் உட்பட பெருமளவானோர் கலந்துகொண்டனர்.
இங்கு தொடர்ந்தும் உரையாற்றிய சம்பந்தன் எம்.பி. கூறியதாவது,
ஒரு நாட்டில் ஒரு காலத்தில் அநீதி ஏற்படலாம் நலவர்களால். ஆனால் எந்த ஒரு நாட்டிலும் அந்த அநீதி தொடர் கதையாக இருக்க முடியாது. அது முடிவுக்கு வரவேண்டிய ஒரு கால கட்டம் இருக்கின்றது. எமது நாட்டில் வாழ்கின்ற தமிழ் மக்கள் இந்த நாட்டில் நீண்ட காலமாக வாழ்ந்து வந்திருக்கின்றார்கள். வேறு எவரிலும் பார்க்க இவர்களே இந்த நாட்டில் அதிககாலமாக வாழ்ந்து வந்திருக்கின்றார்கள் என்று சொன்னால் அதை நிரூபிக்க கூடிய சான்றுகள் இல்லாமலில்லை.
இந்த நாட்டில் வாழ்கின்ற பெரும்பான்மையின மக்களை நாம் மதிக்கின்றோம். அவர்களை எமது சகோதரர்களாகவே கருதுகின்றோம். அவர்களை எமது எதிரிகளாக நாம் நிச்சயமாக கருதவில்லை. இந்த நாட்டில் அனைவரிடமும் நட்பாக சமத்துவமாக நாங்கள் வாழ விரும்புகின்றோம். இதைத்தான் நாங்கள் கேட்டோம்.
எமது பிரச்சினை நாடு சுதந்திரமடைவதற்கு முன்பதாக தீர்க்கப்பட்டிருக்க வேண்டும். முப்பதாம் ஆண்டுகளில் டொனமூர் கமிசனால் செய்யப்பட்டுள்ள ஒரு சிபாரிசு அந்த காலத்தில் இலங்கையில் மாகாண சபை உருவாகியிருக்க வேண்டும் என்பது. அந்தக் காலத்தில் தான் இந்தியாவில் மாநிலங்களில் மாநில ஆட்சி, மாகாண ஆட்சி உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. 1935 ஆம் ஆண்டு அதன் தொடர்ச்சியாகத்தான் இந்தியா சுதந்திரமடைந்த பிறகு பல்வேறு மாநிலங்களில் சுய ஆட்சி ஒழுங்கு தீவிரப்படுத்தப்பட்டது. துரதிஷ்டவசமாக டொனமூர் கமிசன் அந்த சிபாரிசை செய்திருந்த போதும் கூட அந்த காலத்தில் இலங்கையில் மாகாண சபை உருவாகவில்லை.
கண்டி இராச்சியத்தைச் சேர்ந்த கண்டியன் பெரும்பான்மை மக்கள் டொனமூர் கமிசன் முன் சென்று இந்த நாட்டில் கண்டிய பிரசேத்தில் வாழ்கின்ற சிங்கள மக்கள், கீழ்நாட்டில் வாழ்கின்ற சிங்கள மக்கள், வடகிழக்கில் வாழ்கின்ற தமிழ் பேசும் மக்கள் என மூன்று இன மக்கள் வாழ்ந்து வருகின்றார்கள்.
எனவே இந்த நாட்டில் ஒரு சமஷ்டிய ஆட்சி ஏற்பட வேண்டும் எனக் கேட்டார்கள். அந்த நேரத்தில் அவர்களுக்கு ஆதரவாக நாங்கள் குரல் கொடுக்கவில்லை. ஒருமித்த நாட்டுக்குள் நாங்கள் சமமாக வாழலாம் என்று நம்பினோம். தந்தை செல்வநாயகம் சுயஆட்சியை கேட்டார். தனி ஆட்சியை அவர் கேட்கவில்லை. சமஷ்டி அடிப்படையில் சுய ஆட்சியை அவர் கேட்டார். அதற்காக சத்தியாக்கிரக போராட்டம், ஒப்பந்தங்கள் செய்தார். ஒத்துழைப்புகள் நகரினார். இறுதியில் ஆங்கிலேயர் நிறைவேற்றிய அரசியல் சாதனத்தை நீக்கிவிட்டு 1972 ஆம் ஆண்டு தங்களது அரசியல் சாதனம் மூலமாக பெரும்பான்மை இனத்தினர் மேலாதிக்கத்தை திணித்தார்கள். அதன் பிறகு தான் அவர் 1976 ஆம் ஆண்டு பிரிவினையை கோரினார்.
70 ஆம் ஆண்டு தேர்தலில் தமிழரசுக்கட்சியினால் வெளியிடப்பட்ட தேர்தல் விஞ்ஞாபனத்தில் நாம் தெளிவாக கூறியிருக்கின்றோம். எமது மக்கள் பிரிவினையை ஆதரிக்க கூடாது. பிரிவினையை ஆதரிக்கின்ற கட்சியினரை, ஆதரவாளர்களை எமது மக்கள் நிராகரிக்க வேண்டும் என்று நாங்கள் எழுத்தில் 70 ஆம் ஆண்டு தேர்தல் விஞ்ஞாபனத்தில் தெளிவாக கூறியிருந்தோம். அதற்காக எமது மக்கள் வேதனைப்பட்டார்கள்.
பெரியவர்கள், கல்வி படைத்தவர்கள், கல்விமான்கள், பேராசிரியர் சுந்திரலிங்கம் போன்றவர்கள் அன்று தேர்தலில் மோசமாக தோல்வியடைந்தார்கள். அதன் பிறகு 70 ஆம் ஆண்டு அரசியல் சாசனம் நிறைவேற்றப்பட்ட பின் நாங்கள் தனி நாடு கேட்கவேண்டிய நிலைக்கு தள்ளப்பட்டோம். அதன்பிறகும் கூட 1977 ஆம் ஆண்டு தமிழ் மக்கள் தமிழர் விடுதலை கூட்டணிக்கு ஒரு ஆணையை கொடுத்திருந்த போதிலும் கூட நாங்கள் ஒருமித்த நாட்டுக்குள் ஒரு நியாயமான அரசியல் தீர்வை ஏற்பதற்கு தயாராக இருக்கின்றோம் என்பதை பகிரங்கமாக எமது சார்பில் அண்ணன் அமிர்தலிங்கம் பாராளுமன்றத்தில் வலியுறுத்தியிருந்தார்.
இதைத் தொடர்ந்துதான் ஆயுதப் போராட்டம் நடைபெற்றது. ஏறத்தாழ 30 வருடங்களாக, ஒரு இளைஞர் இயக்கம் அரசை எதிர்த்துப் போராடியது. ஒரு காலகட்டத்தில் சம இராணுவப்பலத்தை தக்கவைத்துக்கொண்டிருந்தது. தற்போது அப்போர் முடிவுக்கு வந்து ஐந்து வருடங்கள் ஆகிவிட்டன.
நாங்கள் இன்று சர்வதேச சமூகத்தின் ஒத்துழைப்புடன் எமது பிறப்புரிமையை அங்கீகரிக்கப்படவேண்டிய நிலையில் இருக்கின்றோம். இந்நாட்டில் சம பிரஜையாக வாழ்வதற்கு எமக்கு ஒரு தீர்வு அளிக்கப்படவேண்டும் என்று நியாயமான கோரிக்கையை கேட்கின்றோம். இது எவராலும் மறுக்கப்படமுடியாத கோரிக்கை.
உலகத்தில் வெவ்வேறு பாகங்களில் வெவ்வேறு நாடுகளில் பல்வேறு இனங்கள், பல்வேறு மதங்களை பின்பற்றுபவர்கள், பல்வேறு கலாசாரங்களை ஏற்றுக்கொண்டவர்கள், பல்வேறு மொழிகளில் பேசுகின்றவர்கள் வாழ்கின்ற நாடுகளில் இவ்விதமான ஒழுங்குகள் இருக்கின்றன. அதைத் தான் நாங்கள் கேட்கின்றோம். இது மிகவும் நியாயமான கோரிக்கை. எவராலும் மறுக்கமுடியாத கோரிக்கை.
இந்த அடிப்படையில் தான் 1987 ஆம் ஆண்டு ஜூலை மாதம் 29 ஆம் திகதி இலங்கை இந்திய ஒப்பந்தம் கைச்சாத்திடப்பட்டது. அதைத் தொடர்ந்துதான் மாகாண சபைகள் உருவாக்கப்பட்டன. அது முதல்படி. இன்றைக்கு எமது மக்கள் பெரும்பான்மையினமாக வாழ்கின்ற பிரதேசங்களில் எமது பொருளாதார ரீதியான, சமூக ரீதியான, கலாசார ரீதியான உரிமைகளை பேணிப்பாதுகாத்து அதை முன்னேற்றுவதற்காக, சமத்துவமாக வாழ்வதற்காக எமது மக்கள் சம பிரஜைகளாக வாழ்வதற்காக அதிகாரம் கூடியளவில் பகிர்ந்து அளிக்கப்படவேண்டும் என்று நாங்கள் கேட்கின்றோம். எமது பிரச்சினை முன் எப்போதும் இல்லாத அளவிற்கு இன்றைக்கு சர்வதேசமயமாக்கப்பட்டுள்ளது. சர்வதேச சமூகம் எமது கோரிக்கையினுடைய நியாய ஏற்பாட்டை ஏற்றுக்கொண்டுள்ளது.
நாங்கள் மிகவும் நிதானமாக, பக்குவமாக, நேர்மையாக, விசுவாசமாக எமது மக்களுக்கு மாத்திரமன்றி இந்த நாட்டின் நன்மையையும் கவனிக்கத் தயாராக இருக்கின்றோம். பக்குவமான நியாயமான பேச்சுவார்த்தையின் மூலமாக ஒரு அரசியல் தீர்வைப் பெறுவதற்கு நாங்கள் தயாராக இருக்கின்றோம். இது இன்றைய சர்வதேச சமூகத்திற்கு நன்கு தெரியும். அதனால் நாங்கள் அனைவரும் ஒன்றுமையாக இருக்க வேண்டும்.
எமது மக்கள் மிகவும் பாரதூரமான வகையில் துன்பங்களை துயரங்களை எதிர்நோக்கியிருக்கின்றார்கள். யுத்தத்தின் இறுதிக் கட்டத்தில் அது மிகவும் மோசமாக இருந்தது. ஆனால் அதற்கு முன்பு அறுபதுகளில், எழுபதுகளில், எணபதுகளில், தொண்ணூறுகளில் தொடர்ச்சியாக அவர்கள் பல யுத்தங்களில் சிக்கி சின்னாபின்னமானார்கள். 10 இலட்சத்திற்கு மேற்பட்ட தமிழ் மக்கள் இந்த நாட்டை விட்டு வெளியேறி வாழ்ந்து வருகின்றார்கள். அவர்களுக்கு இப்போது பெயர் புலம்பெயர் தமிழ் மக்கள். அம்மக்கள் மீண்டும் எமது நாட்டுக்கு வரக்கூடிய ஒரு சூழ்நிலையை உருவாக்கிக்கொடுக்க வேண்டும்.
